Category: HUGLEIÐING

1865 – eitt serstakt ár

Tað eru 155 ár liðin í ár, síðani William Booth saman við konuni Catherine Booth fór undir at arbeiða millum heimleys fólk á eystursíðuni av London. Hetta var í 1865.  William Booth var ein íðin evangelistur, ið brendi eftir at røkka út til teirra, sum eingin kirkja ella samkoma náddi út til. Hann vildi møta teimum neyðstøddu við gleðiboðskapinum, júst har tey vóru stødd. Hetta...

Tinna og Sigurd Berghamar á yngri árum

Hugleiðing á pápadegi

Í samband við pápadagin 5. juni, hevur Erla systir skrivað hesa grein um pápa okkara, Sigurd Berghamar, sum hon hevur lagt út á facebookvanga sín. Greinin kann eisini lesast her: “Nu ser vi det bedre hvor meget vi har og takke deg for kjære trofaste far,” ljóðaði norski kvøðuljómaslagarin hjá Ritu Engebretsen & Helge Borglund úr “Frem fra glemslen”. “Fátt er sum faðir” – men...

Heilsan og hugleiðing

“Skal eg taka eitt tíðarskeið, sum tóktist øðrvísi enn onnur, so var tað kreppuárini í Føroyum í 90unum, sum førdi við sær, at nógvir føroyingar komu til Danmarkar. Skarin av útisetum vaks og vit gjørdust mong í tali – bæði í Keypmannahavn, men eisini aðristaðni t.d. í Esbjerg og Hirtshals. Mong leitaðu til møtini í Kristnastovu, og eisini komu mong til legur okkara í Norðursjællandi....

Gamlar gøtur

Tað var um heystið 1973, at byrjað varð at savna føroyskar útisetar á Oxford Allé á Amager. Í 1998 vóru sostatt 25 ár liðin, síðani hetta verk sá dagsins ljós. Í tí sambandi varð skipað fyri eini legu fyri fyrrverandi útisetar á Zarepta á Vatnsoyrum. Hendan legan savnaði væl av fólki saman, har høvi varð at hyggja afturá og minnast tíðina, sum farin var, syngja...

Evangeliskir tónar á skipsdekki

Eg helt hesa myndina vera hugtakandi, tí hon minnir á eina tíð, sum kanska lutvíst er farin í søguna: at møti vóru hildin umborð á føroysku fiskiskipunum. Eg var sjálvur sum unglingi ein ísfiskatúr við línuskipinum, Brestir, har mammubeiggi mín, Júst í Túni, var skipari. Minnist, at møti var í messuni tann eina dagin, har skipið fiskaði nakað  – helst hevur hetta verið sunnudag. Minnist,...

Hava vit framvegis nakrar valmøguleikar?

Fyri 20 árum síðani fóru vit inn í nýggju øldina og skuldu skriva ár 2000  á fyrsta sinni. Um hetta mundið – um jóltíðir 1999 – kom blað okkara, Boðberin, út. Hetta var eitt temablað, sum snúði seg um nýggju øldina, sum nú lá fyri framman. Eina av greinunum hevði Susan skrivað, og hon hevði yvirskriftina: Hava vit framvegis nakrar valmøguleikar?  Nú skriva vit 2020,...

Bygging fyri lívið

Stór bygging fer fram á økinum, har Ríkissjúkrahúsið stendur. Nýggir bygningar eru komnir undan kavið, og tú fært eyga á stórt, gult skelti hjá byggifyritøkuni við orðunum “Vi bygger for livet”.  Orð, ið helst eisini meinast symbolskt og sipa til ta uppgávu, sum Ríkissjúkrahúsið hevur. Gomlu bygningarnir eru niðurrivnir, og nýggir eru komnir undan kavi. Men á myndini, sum eg tók hendan dagin, situr eisini...

Legan í Kikhavn í 1989

Árliga legan hjá Kristnastovu, sum verður á Nordsjællands Efterskole nærkast og verður i døgunum 17 – 20. oktobur. Í mong ár var afturvendandi heystlegan hildin uppi í Kikhavn, sum liggur beint uttan fyri Hundested. Í hesum sambandi havi eg leita felagsmyndina fram frá leguni í Kikhavn í 1989 – altso fyri júst 30 áum síðani. Eisini havi eg hugt í blaðið Boðberin, sum kom út...

Fyrsti skúladagur mín

Vit eru í september mánaða, og heystið er yvir okkum. Skúlarnir eru byrjaðir aftur. Fyrst vóru tað børnini, sum fóru aftur í skúla, og síðani tey ungu, sum eru farin á eftirskúlar ella hægri skúlar. Men í hesi grein leita vit 70 ár aftur í tíðina, og vit eru í Havn í august mánaða 1949. Dagurin stendur enn klárur í hugaheimi mínum, tá eg sum...