Sangurin „Eg ein nýggjan sang fekk í hjartað‟ er skrivaður av ensku Joy Webb, sum var offiserur innan Frelsunarherin. Hon var eisini leiðari av sangbólkinum „The Joystrings‟, sum í 60unum gjørdust kendir í Onglandi, har onkur av sangunum enntá kom á hitlistan í bretskum TV, sum var óvanligt. Hesin bólkur náddi út til fólkið við evangeliska boðskapinum við teirra frísku og livandi sangum – heilt...
Tá vit undir Føroyaferð okkara nú í september mánaða koyrdu ein túr úr Havn út á Argir, var luftin heldur grá og tað regnaði eitt sindur. Men so fingu vit eyga á ein litríkan ælaboga, sum stóð so hábærsligur yvir stóran part av Havnini. Sera hugtakandi at síggja. Hetta leiddi tankarnar aftur til eina grein, eg skrivaði fyri nøkrum árum síðani, sum kann lesast her:...
Um mánaðarskifti august-september er altíð eitt sindur av spenningi í Kristnastovu, tí tá byrja skúlarnir aftur við nýggjum andlitum millum okkara. Hetta merktist eisini seinasta vikuskiftið – fríggjakvøldið 30. august og sunnudagin 1. september, tá nógv fólk vóru á møti. Tá vóru tey flestu afturkomin, sum hava verið herima í Føroyum í summarfrí, men eisini fleiri nýggj, sum nú fara undir teirra útbúgvingar. Vit vóna,...
Fyri fimm árum síðani – í juli 2019 – var eg við í einum føroyskum ferðalagi í Róm, har eg ikki hevði verið áður. Niðanfyri standandi reglur byrjaðu at kykna, tá eg saman við ferðalagnum hesar dagar vitjaði Vatikanið í Róm, Pæturskirkjuna og onnur forvitnislig støð í býnum. Vit sóu ikki pávan, men tað gjørdi minni. Tí, sum tað stendur í Orðinum, hava vit „stóran...
Fyri knøppum tveimum vikum síðani frættist, at Liss mostir var farin heim til Harran. Liss var 93 ár, nú hon fór. Hon var tann seinasta av teim átta systkjunum , sum vóru børnini hjá Ommu og Abba á Toftum, Sannu og Andriasi Hansen. Mamma mín, sum æt Anna Katrina, vanliga nevnd Tinna, var elst, og Liss var yngst. Liss andaðist sunnudagin ólavsøkudag 29. juli. Jarðarferðin...
Viðhvørt verður tosað um um at „hvíla í sær sjálvum‟. Og hóast vit helst skilja, hvat tað meinast við, er spurningurin, um ikki hendan orðingin er óheppin. Tí hann reisir spurningin: er tað innan í okkum sjálvum vit skulu finna hvílu? Øðrvísi er við tí hvíluni, sum Jesus veitir teimum, ið trúgva á Hann. Hon botnar ikki í tí, vit sjálvi eru, men í tí,...
Ein áhugaverdur vitnisburður eftir eitt útimøti á Ólavsøku uttan fyri Ebenezer fyri mongum árum síðani. Niels R. Finsen, sum livdi í tíðarskeiðinum 1860 – 1904, var amtmannsonur og vaks upp í Føroyum. Hann var mettur sum ein stórur slóðbrótari innan heilsuvísind, sum hann eisini fekk nobelheiðursløn fyri, tí hann rakti við ta leking, sjúklingar kunnu fáa gjøgnum ljósviðgerðir. Men tað var nú ikki hann, vit...
Fyri nøkrum døgum síðani frættist, at Tom Roberts, evangelistur, úr Bahamaoyggjunum var farin heim til Harran. Hann var føddur í 1935, so hann hevur verið um tey 89 árini, nú hann fór. Hesin litríki og gávaði evangelisturin hevði stóran andaligan týdning fyri føroyingar í 70unum, tí mong komu til trúgv gjøgnum talu hansara. Tað tóktiust, sum hann fekk eina serstaka inngongd í samkomunum. í Føroyum....
Í 2003 varð skipað fyri stórari ættarstevnu í Ítróttarhøllini á Skála fyri teimum, sum høvdu røtur í Túni á Toftum. Eisini var minni tiltak á Svangaskarði nakað aftaná. Sjálvur ferðaðist eg ofta á Toftum sum smádrongur, har eg búði hjá ommu og abba mínum, Sanna og Andrias í Túni – foreldur hjá mammu míni, Tinnu. Eitt skifti gekk eg eisini í skúla á Toftum, og...
Men gøtan, ið hini rættvísu ganga, er lík skínandi ljósi, sum verður bjartari og bjartari, inntil hádagur er. Orðt. 4,18 Kendi, vakri summarsangurin hjá Jens Dam Jacobsen, “Dýrd á vík og vág”, er ein góð lýsing av einum føroyskum, litríkum hásummardegi, tá ið himmalin er bláur, og alt andar av lívi úr fjøru í fjallatind. Tá kann ljósið ikki vera bjartari. Vakri sangurin um...