Christmas Child er eitt afturvendandi samkomu- og familjutiltak, sum fer fram, tá jólini stunda til. Tað er rættiliga øðrvísi enn onnur tiltøk, men sera viðkomandi, tí tað á ein ítøkiligan hátt gevur børnunum eitt serstakt høvi at hugsa um onnur børn, ið ikki hava tað líka gott sum vit. Og tey vaksnu, ja, tey tykist eisini verða rivin við og mint á týdningin at lívga...
Árliga legan hjá Kristnastovu, sum verður á Nordsjællands Efterskole nærkast og verður i døgunum 17 – 20. oktobur. Í mong ár var afturvendandi heystlegan hildin uppi í Kikhavn, sum liggur beint uttan fyri Hundested. Í hesum sambandi havi eg leita felagsmyndina fram frá leguni í Kikhavn í 1989 – altso fyri júst 30 áum síðani. Eisini havi eg hugt í blaðið Boðberin, sum kom út...
Vit eru í september mánaða, og heystið er yvir okkum. Skúlarnir eru byrjaðir aftur. Fyrst vóru tað børnini, sum fóru aftur í skúla, og síðani tey ungu, sum eru farin á eftirskúlar ella hægri skúlar. Men í hesi grein leita vit 70 ár aftur í tíðina, og vit eru í Havn í august mánaða 1949. Dagurin stendur enn klárur í hugaheimi mínum, tá eg sum...
Sólvá og Jákup Hansen, sum loystu av í Kristnastovu nú í summar, koma niðuraftur til Danmark í heyst – hesuferð fyri at vera við í arbeiðnum, fyribils í eitt ár. Hetta framgongur av kunningarskrivi, sum Dora og Niels Pauli Nónstein hava sent gjøgnum Akurin, har tey m.a. skriva: – Tað gleðir okkum nógv at siga frá, at Sólvá og Jákup Hansen, Klaksvík, flyta niður...
Í 1992 fekk kæra mamma mín, Tinna Berghamar, staðfest alzheimer sjúkuna. Tað kendist tungt at síggja, hvussu henda herviliga sjúkan legði sína køvandi hond á sinni, lív og likam hennara. Í hesari sváru tíðini vórðu niðan fyri standandi reglur til. Mamma doyði á Lágargarði 14. desember í 1994. Tað nítur so mikið meg, móðir mín kæra,at síggja teg vikna og falla og fara,at megi og...
Sum nevnt áður eru júst nú í summar 40 ár liðin, síðani Kristnastova flutti av Oxford Allé yvir á Birmavej, sum tó ikki liggur langt frá fyrru adressuni á Amager. Við hesum nýggja, stásiliga húsi fingu vit munandi betri og rúmari karmar til verkið. Flytingin av Oxford Allé, sum fór fram á hásumri í 1979, varð umtalað í føroyska útisetablaðnum Boðberin, sum kom út um...
– Ognað faðir mínum, Sigurd Berghamar, ...
So mangan høvdu vit lisið um samkomuna í Róm – ikki minst í Rómbrævinum. Paulus hevði jú eitt ynski um at vitja samkomuna í Róm og skrivar: “tá ið eg komi til tykkara, skal eg koma við signing Kristusar í fullum máli! ( Róm. 15,29). Og hagar kom hann, tó sum fangi eftir eina strævna sjóferð. Helst hevur mótloysi gjørt vart við seg, tí...
Tað kendist gott at síggja Sóljuna, sum sjúklingabussurin verður kallaður, koma koyrandi inn í túnið hjá Kristnastovu við fólki hendan sunnumorgunin. Vit hava havt gleði av Sóljuni í mong ár, men tíverri hevur eingin reglulig koyring verið nú í fleiri mánaðar. Tað er so broytt nú, og gongd er komin aftur í hesa tænastu. Sóljan koyrir, og tað gleðast vit um – ikki minst vegna...
Tann 1. Juli vóru 10 ár síðani prædikumaðurin Poul Madsen andaðist í heimi sínum í Stenløse, 93 ára gamal. Hann var ein bíbliukønur maður og ein Orðsins mynduleiki, sum hevði ómetaliga nógv at geva. Føroyar og føroyingar lógu honum eisini nógv á hjarta. Tá hann var farin, skrivaði undirritaði eina stutta minnisgrein um Poul Madsen. Nakað av greinini verður endurgivið her: Poul Madsen var...