Fyri knøppum tveimum vikum síðani frættist, at Liss mostir var farin heim til Harran. Liss var 93 ár, nú hon fór. Hon var tann seinasta av teim átta systkjunum , sum vóru børnini hjá Ommu og Abba á Toftum, Sannu og Andriasi Hansen. Mamma mín, sum æt Anna Katrina, vanliga nevnd Tinna, var elst, og Liss var yngst. Liss andaðist sunnudagin ólavsøkudag 29. juli. Jarðarferðin...
Viðhvørt verður tosað um um at “hvíla í sær sjálvum”. Og hóast vit helst skilja, hvat tað meinast við, er spurningurin, um ikki hendan orðingin er óheppin. Tí hann reisir spurningin: er tað innan í okkum sjálvum vit skulu finna hvílu? Øðrvísi er við tí hvíluni, sum Jesus veitir teimum, ið trúgva á Hann. Hon botnar ikki í tí, vit sjálvi eru, men í tí,...
Ein áhugaverdur vitnisburður eftir eitt útimøti á Ólavsøku uttan fyri Ebenezer fyri mongum árum síðani. Niels R. Finsen, sum livdi í tíðarskeiðinum 1860 – 1904, var amtmannsonur og vaks upp í Føroyum. Hann var mettur sum ein stórur slóðbrótari innan heilsuvísind, sum hann eisini fekk nobelheiðursløn fyri, tí hann rakti við ta leking, sjúklingar kunnu fáa gjøgnum ljósviðgerðir. Men tað var nú ikki hann, vit...
Fyri nøkrum døgum síðani frættist, at Tom Roberts, evangelistur, úr Bahamaoyggjunum var farin heim til Harran. Hann var føddur í 1935, so hann hevur verið um tey 89 árini, nú hann fór. Hesin litríki og gávaði evangelisturin hevði stóran andaligan týdning fyri føroyingar í 70unum, tí mong komu til trúgv gjøgnum talu hansara. Tað tóktiust, sum hann fekk eina serstaka inngongd í samkomunum. í Føroyum....
Í 2003 varð skipað fyri stórari ættarstevnu í Ítróttarhøllini á Skála fyri teimum, sum høvdu røtur í Túni á Toftum. Eisini var minni tiltak á Svangaskarði nakað aftaná. Sjálvur ferðaðist eg ofta á Toftum sum smádrongur, har eg búði hjá ommu og abba mínum, Sanna og Andrias í Túni – foreldur hjá mammu míni, Tinnu. Eitt skifti gekk eg eisini í skúla á Toftum, og...
Men gøtan, ið hini rættvísu ganga, er lík skínandi ljósi, sum verður bjartari og bjartari, inntil hádagur er. Orðt. 4,18 Kendi, vakri summarsangurin hjá Jens Dam Jacobsen, “Dýrd á vík og vág”, er ein góð lýsing av einum føroyskum, litríkum hásummardegi, tá ið himmalin er bláur, og alt andar av lívi úr fjøru í fjallatind. Tá kann ljósið ikki vera bjartari. Vakri sangurin um...
Á heysti í fjør markeraðu vit, at fimti ár vóru farin síðani byrjanina av verkinum í Kristnastovu. Men hetta árið – 2024 – er í veruleika eisini eitt runt ár, hóast vit ikki gera nakað serligt burtur úr tí. Tí júst í hesum døgum eru fimti ár liðin, síðani Kristnastova á Oxford Alle 3 A varð keypt. Tá høvdu vit húsast í niðastu hædd í...
Ein stuttur sangur varð til, stutt eftir at korona farsóttin var farin at gera vart við seg í mars-apríl mánaða 2020. Tað var týðulig óvissa og ótti millum fólk, og korona farsóttin varð kallað ein ósjónligur fíggindi. Samfelagið varð fyri stóran part afturlatið, og hetta ávirkaði eisini samkomulívið sum heild. Eitt nú kundu bert tíggju fólk koma til møtini. Men gott var at kunna minna...
Av einum fyrispurningi, eg fekk herfyri, var eg mintur á ein sang, sum eg umsetti síðst í 60unum. Hann hevur heitið “Lívsins størstu lukku”. Afturvendandi orðini eru annars “Tríati seklar av silvur”, sipandi til svikagerð Judasar móti meistara sínum. Sangurin, sum helst mundi vera týddur úr norskum, varð innsungin í 1969 á EP-plátu av Gerd Hermansen og Miriam Carlsen. Sangurin var nr. 305 í gomlu...
Tað eru júst farin 25 ár, síðani Kristnastova fekk sína fyrstu heimasíðu. Hetta hendi 1. apríl 1999 og var eitt stórt fet inn í eina nýggja tíð. Frammanundan var alt samskifti við føroyingar í Danmark á gamla, siðbundna mátan: gjøgnum telefonsamrøður, brøv og bløð – eitt nú Boðberan, har danska postverkið var ein týðandi viðspælari.Men nú kom fyrsta heimasíðan, sum saman við teldupostum var eitt...